Even een frustratiemomentje hoor ...
Dus als ik bij iemand inwoon, en dan maakt het dan ff niet uit bij wie of waar, moet ik ook maar doen wat diegenen doen en laten? Mag ik niks meer voor mezelf doen, wat ik normaal altijd deed?
Wat had ze dan gedacht? Dat ik mijn eigen leven zelf maar opgeef, om haar een plezier te doen? Ik weet dat ik teveel achter dit rotding zit, moet je me niet meer vertellen, maar moet ik dan maar alles doen wat zij van me verwacht? Waarom? Ik heb 8 jaar op mezelf gewoond, nu dan even niet omdat ik op de wachtlijst sta voor een huisje voor mezelf, maar toch ... moet ik me dan al meteen als een leeuw in een kooi gaan voelen? Want zo voel ik me helaas wel. Voel me ook steeds depressiever en depressiever worden daardoor, omdat zij dingen van me wilt en verwacht, die ik niet kan en wil namaken, sorry. Ik word er gewoon zo moe van, ik word mijn leven er ook zo moe van, op die manier slaap ik nog liever onder een brug dan hier, zucht. En dit zeg ik helaas ook niet zomaar, echt niet. Ben het zo verschrikkelijk zat allemaal. Ik kan niks goed doen in d`r ogen, dit is niet goed en dat niet ... ja, wat wil je nou GVD?
Sorry, dit moest er ff uit ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten