Ik baal eigenlijk een beetje van mezelf momenteel. Dat ik me al een hele poos behoorlijk kut voel, ook hier thuis, dat het tussen mijn moeder en mij niet altijd werkt zit me ook behoorlijk dwars.
Ik weet niet wat het is, maar voor mij hoeft het op deze manier allemaal even niet meer, weet je wel, ik ben er een beetje klaar mee, met alles.
Begeleiding etc. proberen wel te luisteren en voor een urgentieverklaring te zorgen, zodat ik eerder een ander huisje heb, voor mezelf, maar toch ... hoe langer deze situatie duurt, hoe depressiever ik lijk te worden, bleehh. Ik trek dit gewoon echt niet lang meer joh.
Volgende week weer een gesprek met de spv-er, hopelijk helpt me dat er ook weer een beetje doorheen, anders weet ik het ook ff niet meer hoor, pfff.
Het belangrijkste is momenteel wel een ander huisje voor mezelf, lijkt me, zodat ik weer een beetje op adem kan komen en tot mezelf... nou ja, mezelf ... wie ben ik eigenlijk, vraag ik mezelf vaak genoeg af ... man? vrouw? allebei? of juist geen van beide? wat voel ik? hoe voel ik me? hoe moet ik me voelen? hoe moet ik me kleden, als ik de straat opga? Wat zullen de mensen wel niet denken, als ik weer eens met mannenkleding naar buiten ga? Van die dingen, weet je wel ... echt zwaar irritant, maar vooral verschrikkelijk verwarrend, want ik heb echt zo`n periode dat ik het gewoon ff niet weet hoe ik me moet voelen, of wat ik voel ... dus ook niet hoe ik me aan moet kleden binnen en buitenshuis, zucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten